شرکت سهامی یکی از مهم ترین شرکت های تاثیرگذار در اقتصاد کشور است که به اتکاء سرمایه های تسهیم شده فعالیت اقتصادی خود را رونق می دهد. ماده 1 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/ 12/ 1347 شرکت سهامی را چنین تعریف کرده است :

در استعلام شرکت های ثبت شده، اگر شرکت مورد نظر در قالب های معرفی شده توسط قانون یافت نشد پس این شرکت قانونا به ثبت نرسیده است. قانون ماده 20 باب سوم (فصل اول) قانون تجارت ثبت شرکت های تجاری را مشتمل بر 7 قسم ذیل تقسیم می کند:

به موجب قوانین گمرکی کشور، کارت بازرگانی مجوزی است که دارنده آن، اعم از شخص حقیقی و حقوقی، می تواند با داشتن آن اقدام به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا کند. این تجارت از ثبت سفارش و ترخیص کالا تا واردات از مناطق آزاد، حق العمل کاری در گمرک و صادرات کالای مجاز را در بردارد. لازم به یادآوری است کارت بازرگانی برای کارهایی نظیر ثبت سفارش و ترخیص کالا، مبادرت به حق العمل کاری در گمرک، صادرات هر نوع کالای مجاز و واردات از مناطق آزاد ضروری است.

مدت اعتبار کارت بازرگانی حسب درخواست متقاضیان از یک تا پنج سال بوده که در صورت تایید توسط وزارت بازرگانی معتبر است.

رتبه بندی شرکت های پیمانکاری، بررسی میزان توانایی شرکت بر اساس نفرات و سوابق آن ها، تجربه کاری و توان مالی می باشد. این بررسی بر اساس ضوابط و آیین نامه هایی که توسط معاونت راهبردی نهاد ریاست جمهوری مصوب می شود انجام می گیرد. عملیات اخذ رتبه پیمانکاری را می توان پس از ثبت شرکت انجام داد.

قانون تجارت در مورد اینکه قرارداد شرکت (شرکتنامه) باید حاوی چه نکاتی باشد، سکوت کرده است. قانون ثبت شرکت ها و نیز لایحه ی اصلاحی 1347 فقط به مندرجات اساسنامه اشاره می کنند اما به اینکه «قرارداد شرکت» که میان موسسان اولیه ی شرکت تنظیم می شود باید چه شروطی داشته باشد اشاره ای ندارند. آنچه مسلم است، قرارداد شرکت باید متضمن امضای شرکاء یا نمایندگان قانونی آن ها باشد وگرنه اعتبار نخواهد داشت.

در جهان کنونی، شاهد این هستیم که افراد به دنبال معنا بخشیدن به مصرف هستند. این معنا ممکن است به طرق مختلف حاصل گردد. بخشی از معنا،متشکل از مجموعه تفاسیری است که از دیر باز افراد به یک مفهوم (سمبل ) نسبت داده اند (مثل معنای لغات) اما بخش دیگری از معنا ناشی از مرتبط شدن آن مفهوم با دیگر عناصر، ویژگی ها، مزیت ها، احساسات و... می باشد. در حقیقت نام تجاری به گونه ای با مرتبط ساختن محصول یا خدمت اصلی با برخی از ویژگی ها، مزیت ها و احساسات اثرگذار و مطلوب، موجب تداعی معنا برای محصولات و خدمات شده و از این طریق سبب خلق ارزش می گردد.