تاجران به دو دسته تقسیم می شوند: 1-تاجر حقیقی 2-تاجر حقوقی
در بحث کلی می توان اشخاص حقوقی (شرکت های تجاری) را به دو دسته تقسیم نمود 1-اشخاص حقوقی موضوع حقوق خصوصی و اشخاص حقوقی موضوع حقوق عمومی،اشخاص حقوقی موضوع حقوق خصوصی به دو دسته تقسیم می شوند:

1-شرکت های تجاری:

شرکت های تجاری تاجر محسوب می شوند، چه موضوع آن ها تجاری باشد و چه به لحاظ شکلی تجاری تلقی شوند.در ماده ی 20 قانون تجارت،شرکت های تجاری به هفت قسم تقسیم می گردند که شامل شرکت سهامی و شرکت با مسئولیت محدود و شرکت تضامنی و شرکت مختلط غیر سهامی و شرکت مختلط سهامی و شرکت نسبی و شرکت تعاونی تولید و مصرف می شود.شرکت تعاونی با وضع قانون بخش تعاونی در سال 1370 از شمول قانون تجارت خارج شده است.

در شرکت های تجاری قصد،همکاری و هدف،جلب منفعت اقتصادی می باشد و در این شرکت ها یک یا چند نفر توافق می کنند، سرمایه مستقلی را که از جمع آورده های آن ها تشکیل می شود، ایجاد کنند و در موسسه ای که برای انجام مقصود خاصی تشکیل می گردد، اختصاص دهند و در منافع و زیان های احتمالی حاصل از بکارگیری سرمایه سهیم شوند.در انواع شرکت های تجاری دو عامل نقش اساسی دارند.1-سرمایه ی شرکا که باعث ایجاد و روند انجام موضوع شرکت می شود2-شخصیت شرکا که در ایجاد و تامین و ادامه شرکت نقش آفرینی می نمایند.

شرکت های تجاری به طور کلی به چهار دسته تقسیم می شود:

1. شرکت های اشخاص شامل شرکت تضامنی و نسبی که شخصیت شرکا در آن بسیار مهم می باشد.
2. شرکت های سرمایه ای که شامل شرکت سهامی عام و خاص و شرکت با مسئولیت محدود که در آن سرمایه و سهام شرکت در اداره شرکت نقش اساسی ایفا می کند و شخصیت شرکا تاثیری در اعتبار شرکت ندارد. اما هر چه میزان سرمایه بیشتر باشد،اعتبار شرکت نزد مردم بیشتر است.
3. شرکت های مختلط:در اینگونه شرکت ها هم سرمایه شرکت و هم شخصیت شرکا تاثیر در تصمیم گیری و ادامه شرکت دارند .مانند شرکت مختلط سهامی و شرکت مختلط غیر سهامی و آن ها را شرکت های کار و سرمایه هم می نامند و به وسیله دو دسته اشخاص تشکیل می شود:دسته اول کسانی هستند که سرمایه داشته و قصد سرمایه گذاری تجاری دارند، اما به امور تجاری آگاه نیستند،دسته دوم کسانی هستند که سرمایه ندارند ولی به امور تجاری آگاهی کامل دارند.
4. شرکت های خاص:مانند شرکت های تعاونی که مطابق با قانون خاص خود تشکیل می شوند.

2-موسسات غیر تجارتی:

در آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجارتی مصوب 1377 آمده است که مقصود از تشکیلات و موسسات غیر تجارتی مذکور در ماده 584 قانون تجارت،کلیه تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیر تجارتی از قبیل امور علمی یا ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود، اعم از اینکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند. این که شخص حقوقی ایجاد شده با نام انجمن ثبت شده است یا نه،موثر در تاجر بودن یا نبودن آن نیست و باید ماهیت حقوقی او را با توجه به اساسنامه اش معین کرد. اتخاذ عناوینی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارد،برای موسسات ممنوع می باشد.

بیشتر بخوانید:

- شرایط و مدارک لازم جهت ثبت برند شیرینی

- درباره مرجع ثبت برند لوازم برقی چه میدانید؟

- مراحل ثبت علامت تجاری در کرج

هرگاه دو یا چند نفر توافق کنند آورده هایی بیاورند و به کار بازرگانی بپردازند، توافقشان یک شرکت تجاری عملی است و این شرکت تجاری به حکم ماده 220 قانون تجارت شرکت  تضامنی تلقی می شود و ثبت آن به عنوان موسسه غیر تجاری در این وضع تاثیری ندارد.
موسسات غیر تجارتی به دو دسته تقسیم می شوند:
1-موسساتی که موسسین قصد جلب منفعت و تقسیم بین خود دارند و اینگونه موسسات را موسسات انتفاعی غیر تجارتی می نامند و ثبت آن ها در بعضی موارد محتاج مجوز می باشد.
2-موسساتی که موسسین آن ها قصد جلب منفعت و تقسیم بین خود را ندارند،اینگونه موسسات را موسسه غیر انتفاعی می نامند و بایستی قبل از ثبت،مجوز از نیروی انتظامی دریافت نمایند.
ثبت موسسات و تشکیلات غیر تجارتی که در خارج از کشور به ثبت رسیده است فقط در تهران در اداره ثبت شرکت ها به عمل خواهد آمد.
اشخاص حقوقی موضوع حقوق عمومی
1-دولت و تشکیلات و موسسات دولتی مستقل:
این موسسات بصورت شرکت تشکیل نمی شوند و علیرغم آنکه به فعالیت و کارهایی چون ساخت اسلحه یا کشتی های جنگی می پردازند،از آن جا که هدف از آن سود بردن نمی باشد بلکه ناشی از مسئولیت مدیریتی و حاکمیت کشور تلقی می شود،تاجر محسوب نمی شوند.
2-شرکت های دولتی:
با توجه به مفاد ماده 300 ل.ا.ق.ت می توان گفت:شرکت های دولتی تا آن جا که در اساسنامه شان قید نشده باشد،شکل شرکت های سهامی را دارند.بنابراین به استناد ماده 2 ل.ا.ق.ت بازرگانی تلقی می شوند. اعم از اینکه از ابتدا دولت آن را تشکیل داده باشد (مثل شرکت ملی نفت ایران)یا بر اثر ملی شدن تمام سهام آن به دولت انتقال داده شده باشد(مثل بانک ها)

طبق ماده ی 4 قانون محاسبات عمومی کشور، شرکت دولتی واحد سازمانی مشخص است که با اجازه قانونی به صورت شرکت ایجاد می شود و یا به حکم قانون و یا دادگاه صالح،ملی شده یا مصادره گردیده و به عنوان شرکت دولتی شناخته شده باشد و بیش از 50 درصد سرمایه آن متعلق به دولت می باشد. هر شرکت تجارتی که از طریق سرمایه گذاری شرکت های دولتی ایجاد شود، مادام که بیش از 50 درصد سهام آن متعلق به شرکت دولتی است،شرکت دولتی تلقی می شود.

کارا ثبت ارائه دهنده ی بهترین ها در امور ثبتی 88880006-021
اعتماد و رضایت شما اعتبار ماست.