مدیران شرکت بامسئولیت محدود در چهارچوب قواعد کلی ناظر به اداره شرکت، اساسنامه و تصمیمات شرکا موظف به انجام امور شرکت هستند.
چنانچه اساسنامه تکالیف مدیران را تبیین ننموده باشد، با توجه به مفهوم اداره و رویه جاری در این گونه شرکت ها، امور ذیل را می توان در چارچوب مفهوم اداره و در راستای وظیفه محوری مدیران یعنی اداره شرکت در راستای تحقق موضوع آن و سوددهی بالاتر برشمرد :

- مدارک و مراحل ثبت برند در شهرستان

- با ملزومات قانونی ثبت برند فرش آشنا شوید

مدیران شرکت بامسئولیت مکلف به انجام کلیه امور ناظر به اداره شرکت جهت تحقق موضوع و هدف آن هستند. برخی از وظایف جزئی ایشان به شرح ذیل به عنوان ابزار رسیدن به هدف اصلی آن، بررسی می گردد :
1- دعوت از شرکا و مجامع عمومی :
خواه شرکت دارای مجمع عمومی در معنای تعریف شده آن باشد یا تصمیمات صرفاَ در شکل گردهمایی شرکا تصمیمات مربوط به سیاست گذاری اتخاذ گردد، این وظیفه مدیر یا مدیران شرکت است تا از شرکا جهت تصمیم گیری راجع به امور عادی یا فوق العاده دعوت به عمل آورد. معذلک، چنانچه شرکت دارای هیئت نظار باشد، این تکلیف به صراحت قانون تجارت منعکس در ماده 109 بر دوش هیئت مزبور خواهد بود.
حال اگر شرکت دارای کمتر از 12 شریک بوده ولی در عین حال دارای ناظر یا هیئت نظار باشد، تکلیف به دعوت از مجمع و یا شرکا متوجه کدام ارکان، مدیران یا ناظرین است ؟ به نظر می رسد با توجه به مفاد ماده 109 در صورت وجود ناظر خواه به حکم ماده 109 یا به حکم اساسنامه، باید دعوت از شرکا  و مجامع را وظیفه ناظر برشمرد.
در صورت خودداری مدیران و در نبود ناظرین ، قانون گذار راه حلی را پیش بینی ننموده و چنانچه اساسنامه نیز ساکت باشد، ظاهراَ باید اکثریت شرکا امکان دعوت از مجمع عمومی را دارا باشند.
2- تهیه صورت های مالی ( حساب سود و زیان و ترازنامه و ... ) :
تهیه صورت های مالی و آماده سازی آن ها جهت ارائه به مجمع یا نشست شرکا از وظایف معمول مدیر یا مدیران شرکت است. در صورت وجود ناظر یا هیئت نظار، باز هم وظیفه مورد بحث را باید بر عهده مدیر یا مدیران شرکت دانست. چرا که ایشان بر امور مالی شرکت آگاهی و در ارتباط با دادوستدهای آن قرار دارند. این ضرورت با فرض نبود ناظر یا هیئت نظار بیشتر خودنمایی می کند.
برداشت بالا با برخی اشارات قانون گذار و از جمله ماده 170 قانون تجارت، که طبق ماده 109 بر شرکت بامسئولیت محدود نیز حاکم است، نیز تایید می گردد.
به موجب ماده مرقوم : " تا پانزده روز قبل از انعقاد مجمع عمومی هر صاحب سهمی می تواند در مرکز اصلی شرکت حاضر شده از صورت بیلان و صورت دارایی و راپرت هیئت نظار اطلاع حاصل کند ".
مقرره بالا میان صورت بیلان و دارایی و گزارش ناظرین تفکیک قائل شده است. به دیگر سخن ، گزارش ناظر یا نظار در رابطه با صورت بیلان و دارایی است که به وسیله نهاد دیگری یعنی مدیران باید تهیه گردد.
3- منظور نمودن اندوخته قانونی :
به منظور جبران زیان های وارد به شرکت، قانون گذار پس انداز بخشی از سود خالص شرکت تحت عنوان اندوخته از سوی مدیران را ضروری دانسته است.
طبق ماده 113 قانون تجارت :
" مفاد ماده 57 این قانون راجع به تشکیل سرمایه احتیاطی در شرکت های بامسئولیت محدود نیز لازم الرعایه است ".
ماده 57 بالا منسوخ و جای خود را به ماده 140 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 داده است که طبق آن هیئت مدیره مکلف به منظور نمودن پنج درصد سود خالص شرکت به عنوان اندوخته قانونی است. این کار باید تا زمانی که این اندوخته به یک دهم کل سرمایه شرکت برسد، ادامه یابد. مطابق قواعد حاکم بر اداره امور شرکت، وظیفه انجام این کار در شرکت بامسئولیت محدود جز توسط مدیر یا مدیران از مرجع دیگری متصور نیست. افزون بر آن، با توجه به ارجاع تکلیف مورد بحث به مقررات شرکت های سهامی که در آن هیئت مدیره متکفل اجرای وظیفه منظور نمودن اندوخته قانونی است، بنابراین انجام تکلیف یادشده در شرکت با مسئولیت محدود نیز بر عهده مدیر یا مدیران است.
4- سایر تکالیف مربوط به امور مالی شرکت و آماده نمودن گزارش های مالی آن جهت تقدیم به شرکا و نیز در صورت وجود ناظرین، ارائه به ایشان :
به طور معمول، به دلیل انجام معاملات و امضای اسناد تعهد آور در شرکت به وسیله مدیران، این اشخاص بیشترین آگاهی و دسترسی به داده های مالی و گردش کار شرکت را دارند. حتی در صورت وجود بازرس یا ناظر در شرکت، گزارشات اولیه راجع به اوضاع مالی شرکت را مدیران باید تهیه کنند تا به وسیله ناظرین مورد ارزیابی قرار گیرند. بنابراین گزارشات دوره ای مالی شرکت با مسئولیت محدود باید توسط مدیر یا مدیران آن تنظیم گردد.
همچنین در صورت لزوم تصمیم گیری راجع به امور فوق العاده از قبیل کاهش یا افزایش سرمایه و تغییر اساسنامه شرکت، این مدیران هستند که باید گزارش کار و اظهار نظر توجیهی را برای مجمع یا نشست شرکا تهیه و ارائه نمایند.