انحلال شرکت به منزله پایان عمر آن است که می تواند به صورت اختیاری یا اجباری باشد. لازمه پایان عمر شرکت این است که دارایی جمعی از حالت مشاع بیرون آورده شود و میان آنان تقسیم گردد. تقسیم دارایی بین شرکا در صورتی میسر است که طلبکاران شرکت طلب خود از شرکت را دریافت کرده باشند. برای رسیدن به چنین مقصودی، قانون گذار تصفیه اموال شرکت را پس از انحلال پیش بینی کرده است. انحلال اختیاری شرکت و موارد انحلال شرکت را در این مطلب بررسی می کنیم :
منحل شدن شرکت به 3 طریق رخ می دهد :
همان طور که تشکیل شرکت ناشی از اراده شرکاست، انحلال آن نیز با اراده شرکا میسر است که به آن انحلال اختیاری شرکت می گویند. در انحلال ارادی یا اختیاری شرکت ، اکثریت سهامداران و شرکا بر طبق قانون تجارت و اساسنامه ، به دلایل متفاوتی نظیر مشکلات مالی ، عدم تحقق اهداف شرکت ، فوت یکی از شرکا ( البته چنانچه در اساسنامه قید شده باشد ) و ... تصمیم به منحل کردن شرکت می گیرند.
تصمیم به انحلال در اختیار مجمع عمومی است. شایان ذکر است، تصفیه شرکت متعاقب بحث انحلال یا ورشکستگی مطرح می شود و از آن جا که یک شرکت به محض اعلام ورشکستگی یا انحلال نمی تواند به امور مربوط به شرکت به فوریت خاتمه دهد و شناسایی و محاسبه بدهی ها و مطالبات و تعیین اولویت پرداخت و وصول مطالبات و انجام امور ناتمام مستلزم مطالعه، بررسی ، تدقیق و تدبیر امور مختلف است بر این اساس قانونگذار موضوع تصفیه را جهت تدبیر و تمشیت امور شرکت پس از اعلام انحلال و ورشکستگی تمهید و تعیین کرده است. مهم ترین اقدام شرکت ها برای انحلال شرکت این است که برای انجام امور مربوط به انحلال فرد یا افرادی را به عنوان مدیر تصفیه یا مدیران تصفیه انتخاب نمایند .
به این نکته توجه داشته باشید که در مواردی دادگاه می تواند حکمی برای منحل کردن یک شرکت صادر کند، در این حالت هم باید بگوییم که انحلال آن شرکت به صورت اجباری انجام شده است. البته باید به این نکته توجه داشته باشید که دادگاه در ابتدا یک مهلت 6 ماهه به شرکت مورد نظر می دهد و در صورتی که در این مدت ایرادات آن بر طرف نشود، حکم انحلال آن را صادر خواهد کرد.
انحلال قهری یک شرکت به صورت اجباری است و در زمانی انجام می شود که شرکت شما دچار ورشکستگی می باشد، لازم به ذکر است که برای انحلال قهری و ورشکستی نیاز به حکم دادگاه نیست و شما بدون نیاز به این حکم می توانید شرکت خود را منحل کنید
برای آن که یک شرکت به فعالیت خود ادامه ندهد و دارایی آن بین اعضاء تقسیم شود، علت های متعددی وجود دارد که برخی از آن ها عبارت است از :
- انجام موضوع فعالیت شرکت : در برخی موارد انجام موضوعی که شرکت برای آن تشکیل شده غیرممکن می شود و یا موضوعی که قرار است انجام دهد به اتمام می رسد . در چنین حالتی طبیعتاَ شرکت منحل می شود. برای مثال چنانچه موضوع فعالیت شرکتی استخراج معدن معینی باشد و کالای معدن به طور کامل استخراج شود، شرکت مذکور دیگر کاری برای انجام نخواهد داشت .
- انقضاء مدت : ممکن است یک شرکت برای مدت معینی تشکیل شده باشد در صورتی که آن مدت سپری گردد کار شرکت نیز پایان می یابد.
- تصمیم همه شرکا : در صورتی که تمام شرکا در لغو قرارداد تشکیل شرکت اتفاق نظر داشته باشند این کار امکان پذیر است .
- منتفی شدن تعدد شرکا : اگر شرایطی پیش آید که تنها یک شریک در شرکت باقی بماند ، شرکت به طور طبیعی منحل خواهد شد. به عنوان مثال اگر در اساسنامه ذکر شده باشد که فوت یکی از شرکا باعث منحل شدن شرکت می شود ، فوت یکی از آن ها هم می تواند از علت های انحلال یک شرکت باشد.
- ورشکستگی شرکت : ورشکستگی شرکت تجاری زمانی مصداق دارد که شرکت از تادیه وجوهی که بر عهده دارد برنیاید. با توجه به اینکه حکم ورشکستگی به طور موقت قابل اجرا است ، انحلال شرکت از زمانی تحقق پیدا می کند که حکم دادگاه اول صادر شده است و لزومی ندارد که حکم با گذراندن مراحل قانونی قطعی شده باشد. از آنجا که شرکت ، از تاریخ صدور حکم ورشکستگی ، از دخالت در اموال خود ممنوع است ، طبیعی است که قانون گذار این قاعده را پیش بینی کرده باشد که در صورت ورشکستگی شرکت ، شرکت منحل می شود. باید توجه کرد که در صورت انحلال شرکت به سبب ورشکستگی ، تصفیه اموال مطابق مقررات مربوط به ورشکستگی انجام می گیرد. بنابراین ، در صورتی که طلبکاران شرکت ورشکسته توافق کنند با شرکت قرارداد ارفاقی منعقد کنند شرکت منحل نخواهد شد، مگر آنکه به تعهدات خود به موجب قرارداد ارفاقی عمل نکرده باشد و یا قرارداد ارفاقی به دلیلی باطل اعلام شود.
در رابطه با انحلال اختیاری شرکت می توانید با ما در تماس باشید: 88880006-021