تصفیه عبارت است از خاتمه دادن به کارهای جاری شرکت، اجرای تعهدات و وصول مطالبات شرکت،انجام معاملات جدید.هر گاه برای اجرای تعهدات شرکت لازم باشد،نقد کردن دارایی شرکت،پرداخت بدهی های شرکت و تقسیم باقی مانده دارایی آن بین شرکاء
در دو صورت امر تصفیه شرکت صورت می گیرد :

به فرآیندی که طی آن یک شرکت پایان یافته و دارایی های آن میان شرکا تقسیم می شود، تصفیه گفته می شود. تصفیه شرکت سهامی مشتمل بر عملیات ذیل می باشد :
_ نقد کردن دارایی شرکت منحله
_ وصول مطالبات شرکت منحله
_ پرداخت دیون شرکت منحله
_ تقسیم باقیمانده دارایی شرکت بین سهامداران

پر بیننده ترین موضوعات ثبت شرکت را می توانید در لینک های زیر مشاهده کنید. 

در استعلام شرکت های ثبت شده، اگر شرکت مورد نظر در قالب های معرفی شده توسط قانون یافت نشد پس این شرکت قانونا به ثبت نرسیده است. قانون ماده 20 باب سوم (فصل اول) قانون تجارت ثبت شرکت های تجاری را مشتمل بر 7 قسم ذیل تقسیم می کند:

بعد از تسلیم اعلامیه پذیره نویسی به مرجع ثبت شرکت ها و تصویب آن، این طرح باید در روزنامه ها آگهی شود. پذیره نویسی عبارت است از قبول پیشنهادی که از طرف موسسان به عموم می شود، تا قسمتی از سرمایه شرکت را تعهد کنند و با پرداخت تمام یا قسمتی از مبلغ تعهدی خود، در شرکتی که بعداً تاسیس می شود، شریک و صاحب سهم شوند. به عبارت دیگر، پذیره نویسی عبارت است از: "عمل حقوقی ای که به موجب آن، شخص تعهد می کند با تامین قسمتی از سرمایه شرکت در حدود مبلغ آورده شده در شرکت سهامی عام، شریک شود."

به موجب ماده 107 لایحه ، شرکت های سهامی عام و خاص توسط هیات مدیره اداره می شوند. در حقیقت بازوی اداره شرکت، هیات مدیره محسوب می شود و بازوی تصمیم گیری شرکت، مجامع عمومی هستند. اختیارات هیات مدیره علاوه بر تکالیف و اختیارات قانونی، عام می باشد. هیات مدیره از جهت سلسله مراتب، تابع مجمع عمومی می باشد. سمت هیات مدیره مباشرتی است و اعضای هیات مدیره نمی توانند سمت خود را به دیگران تفویض کنند. هیات مدیره باید از بین سهامداران شرکت انتخاب شود. حداقل تعداد سهام لازم برای تصاحب سمت هیات مدیره، معادل حداقل تعداد تعیین شده سهام وثیقه طبق اساسنامه می باشد. در لایحه قانونی منظور از عبارت مدیران، هیات مدیره می باشد نه مدیر عامل.

آورده ای که در شرکت های با مسئولیت محدود معرف میزان سرمایه گذاری و شرکت هر شریک در کل سرمایه شرکت است، سهم الشرکه نامیده می شود. چنانچه هر یک از شرکا مایل به نقل و انتقال سهم الشرکه خود باشند باید این تصمیم قبلاً به تصویب صاحبان حداقل سه چهارم سرمایه شرکت که دارای اکثریت عددی نیز باشند صورت گیرد. به عبارت دیگر چنانچه یکی از شرکا 80 درصد از سرمایه شرکت را در اختیار داشته باشد بدون رضایت اقلیت شرکا نمی تواند سهم الشرکه خود را واگذار کند.