به موجب ماده 94 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام و یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت می باشد. ضمناً برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود هیچ حداقل مبلغی تعیین نشده است.

قرارداد شرکت با مسئولیت محدود، چون هر قرارداد دیگری باید دارای شرایط صحت مندرج در ماده 190 قانون مدنی بوده و مخالفتی با مفاد ماده 975 قانون اخیر نیز نداشته باشد. بنابراین، شرکت با مسئولیت محدود وقتی می تواند تشکیل شود که شرکا اهلیت و رضایت داشته باشند، موضوع شرکت (که البته باید تجاری باشد) معین باشد و مخالف قانون نباشد، جهت معامله مشروع باشد و قرارداد شرکت با نظم عمومی مخالفت نداشته باشد. علاوه بر این، تحقق شرایط خاص قرارداد شرکت (تجاری) نیز لازم است تا شرکت با مسئولیت محدود بتواند تشکیل شود.

مانند هر شرکت دیگری، ثبت شرکت با مسئولیت محدود موکول است به آوردن حصه از جانب هر یک از شرکاء، قصد همکاری به منظور بردن سود و تقسیم سود و زیان بین تمام شرکا. در این باره تفاوتی میان شرکت با مسئولیت محدود و شرکت های دیگر وجود ندارد. اما بر تاسیس شرکت با مسئولیت محدود شرایطی حاکم است که در این مقاله به شرح آن می پردازیم:

شرایط تاسیس شرکت با مسئولیت محدود:

الف-شرایط شکلی تاسیس شرکت مسئولیت محدود

تاسیس شرکت با مسئولیت محدود باید به موجب قرارداد کتبی میان شرکا باشد و کلیه شرکا باید این قرارداد را شخصاً یا توسط وکیل دارای اختیار امضا کنند. این قرارداد باید حتماً به صورت رسمی تنظیم شود والا طبق مواد 47 و 48 قانون ثبت بلا اثر خواهد بود.

در شرکتنامه باید به صراحت قید شده باشد که سهم الشرکه های غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است. این نکته که موضوع ماده 97 قانون تجارت است، تنها نکته ای نیست که باید در شرکتنامه قید شود، ولی اهمیت آن از دیگر نکات بیشتر است؛ چرا که قانون گذار عدم ذکر آن را در قرارداد شرکت، موجب بطلان قرارداد تلقی کرده است.( ماده 100 ق.ت )

البته تنها چیزی که موجب بطلان قرارداد شرکت است، عدم قید میزان تقویمی سهم الشرکه های غیر نقدی است. بنابراین، هر گاه در شرکتنامه میزان سرمایه نقدی قید نشده باشد و یا به صراحت قید نشده باشد که سرمایه کلاً یا جزئاً پرداخت شده است یا خیر، قرارداد شرکت باطل نیست.

اما در مواد 107 ، 108 و 111 قانون تجارت به "اساسنامه" شرکت با مسئولیت محدود هم اشاره شده است. آیا وجود اساسنامه، علاوه بر شرکتنامه برای تاسیس شرکت ضروری است یا خیر؟ جواب قطعاً منفی است و اغلب اوقات در عمل برای این نوع شرکت اساسنامه تنظیم نمی شود و این امر، در صورتی که در شرکتنامه تمام موارد لازم راجع به شرکت قید شده باشد، ضروری هم نیست.

علی الاصول در شرکتنامه باید نکاتی چند قید شود، از جمله: سهم هر یک از شرکا در سود و زیان ، اینکه سرمایه شرکت پرداخت شده است و اینکه مدیران شرکت چه اختیاراتی خواهند داشت.مع ذلک، عدم قید این نکات موجب بی اعتباری شرکت نخواهد بود. اسم شرکت نیز باید در شرکتنامه قید شود که نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده، در مقابل اشخاص ثالث، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت.( ماده 95 ق.ت)

ب- شرایط ماهوی تاسیس شرکت مسئولیت محدود

قواعد ماهوی راجع به تاسیس شرکت با مسئولیت محدود عمدتاً به دلیل حفظ حقوق اشخاص ثالث، یعنی طلبکاران شرکت، وضع شده اند. این شرایط را می توان به دو دسته تقسیم کرد: شرایط راجع به شرکا و شرایط راجع به سرمایه شرکت.

1. شرایط راجع به شرکا
در قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود باید لااقل دو شریک داشته باشد. قانون تجارت سقفی برای تعداد شرکا معین نکرده است. بنابراین، این شرکت می تواند متضمن هر تعداد شریک باشد.

2. شرایط راجع به سرمایه
قانون گذار ایران هیچ گونه حداقل و حداکثری برای سرمایه شرکت با مسئولیت محدود معین نکرده است. بنابراین، سرمایه شرکت می تواند به هر میزانی باشد. نتیجه این وضع در حقوق ایران این است که شرکت با مسئولیت محدود، علی الاصول هیچ گاه نمی تواند به دلیل میزان سرمایه اش باطل اعلام شود، برخلاف آنچه در مورد شرکت های سهامی صدق می کند.

سرمایه شرکت از سهم الشرکه های شرکا تشکیل می شود که ممکن است به هر میزانی باشد. مع ذلک، نمی تواند به شکل اوراق تجارتی قابل انتقال، اعم از بانام یا بی نام درآید (ماده 102 ق.ت)؛ پذیره نویسی سهام این نوع شرکت نیز ممنوع است. سرمایه شرکت می تواند از آورده های نقدی تشکیل شده باشد یا از آورده های غیر نقدی

2.1 آورده نقدی

ماده 96 قانون تجارت تاسیس شرکت با مسئولیت محدود را به پرداخت تمام سرمایه نقدی موکول کرده است. برخلاف آنچه در شرکت های سهامی معتبر است، قانون گذار حداقلی برای سرمایه معین نکرده و فرض کرده است که وضع این قاعده می تواند تضمینی کافی برای طلبکاران در پرداخت طلبشان توسط شرکت باشد.

قانون گذار شکل و تشریفات به خصوصی را برای پرداخت سرمایه نقدی پیش بینی نکرده است و در نتیجه، پرداخت ممکن است به هر صورتی باشد، مشروط بر اینکه واقعی باشد. به این ترتیب، پرداخت می تواند با پول نقد یا چک و یا با حواله حساب به حساب صورت گیرد، اما هیچ لزومی ندارد که برای پرداخت به شرکت، حساب به خصوصی در بانک باز شود، هر چند در عمل تشکیل دهندگان شرکت های با مسئولیت محدود چنین می کنند و وجوه دریافتی از شرکا را در حساب مخصوصی واریز می کنند تا پس از تشکیل شرکت مورد استفاده قرار گیرد.

به هر حال پرداخت باید قبل از تشکیل شرکت صورت گیرد و اگر در مدت معقولی پس از پرداخت توسط بعضی از شرکا، شرکت به سبب عدم پرداخت سهم شرکای دیگر تشکیل نشود، شرکایی که سهم خود را پرداخته اند می توانند از دادگاه تقاضا کنند که وجه پرداختی به آن ها مسترد شود.

2.2 آورده غیر نقدی
علی الاصول آنچه درباره پرداخت سرمایه نقدی گفته شد، در مورد آورده های غیر نقدی نیز صدق می کند. مع ذلک، در مورد آورده های غیر نقدی باید نکات چندی را در نظر گرفت و آن اینکه آورده های غیر نقدی که صورت مال دارند این آورده ها باید تقویم شوند و در شرکتنامه، ارزش آن ها مشخص شود. تاسیس شرکت با مسئولیت محدود مشروط به تقویم و تسلیم این اموال است(مواد 96 و 97 ق.ت). البته تسلیم باید به گونه ای باشد که شرکت بتواند هر گونه تصرفی در مال انجام دهد.

در رابطه با شریکی نیز که صنعت خود را می آورد قابل اذعان است که با توجه به اینکه قانون تجارت ما منعی در آوردن صنعت به عنوان حصه ندارد باید این گونه تلقی کرد که در حقوق ما آوردن صنعت به عنوان حصه در شرکت با مسئولیت محدود مجاز است، اما مسلم است که تقویم این حصه در حقوق طلبکاران تاثیری ندارد، چه در تشکیل سرمایه موثر نیست، بلکه برای تعیین سهم شریک در سود شریک است.

بیشتر بخوانید:

-همه چیز در حوزه ثبت شرکت کشت زعفران

-ثبت تغییر آدرس شرکت به چه منظور انجام می شود؟

در صورت نیاز به هر گونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.
کارشناسان ثبت شرکت کارا افتخار دارند با مشاوره تلفنی  رایگان در خدمت شما عزیزان باشند.

• شماره تماس: 88880006-021
• نشانی: تهران، میدان ونک، تقاطع ملاصدرا و کردستان، بن بست فرشید، پلاک 8، واحد 4