هیئت مدیره شرکت سهامی از نظر تشکیلات، یکی از مهم ترین ارکان شرکت محسوب می شود. مجمع عمومی هم به علت کثرت اعضا و هم به علت عدم آگاهی و تخصص و وقت کافی برای اداره شرکت، نمی تواند مدیریت شرکت سهامی را به عهده داشته باشد. بنابراین معقول و منطقی است که اعضای شرکت چند نفر را به عنوان مدیر انتخاب کنند تا آن ها به نمایندگی صاحبان شرکت را اداره کنند.
هیئت مدیره هر شرکت در پیشرفت و توسعه و همچنین در عقب ماندگی و ورشکستگی شرکت نقش اساسی دارد. اگر هیئت مدیره ار افراد مطلع، کاردان، مدیر و درستکار ترکیب شده باشد شرکا می تواند در مسیر درست و مطمئنی حرکت کند، در غیر این صورت سرنوشت امید بخشی در انتظار آن نخواهد بود.
با توجه به اهمیت نقش هیئت مدیره در وضعیت شرکت های تجاری، قانون شرایطی را برای عضویت در آن در نظر گرفته است که این شرایط را باید در دو دسته تقسیم کرد. شرایط مثبت و شرایط کیفی.
منظور از شرایط مثبت شرایطی است که باید با وجود آن شرایط، مدیر انتخاب و انجام وظیفه کند. این شرایط به شرح ذیل است:
اشخاص در صورتی می توانند به عضویت هیئت انتخاب شوند که فاقد اوصاف ذیل باشند:
هیئت مدیره می تواند هر وقت بخواهد رئیس یا نایب رئیس هیئت مدیره را عزل کند.
رییس هیئت مدیره، علاوه بر دعوت و اداره جلسات هیئت مدیره، دعوت از صاحبان سهام را برای تشکیل مجامع عمومی به عهده دارد.
حد نصاب لازم برای تشکیل جلسات هیئت مدیره حضور بیش از نصف اعضای هیئت است و تصمیمات به اکثریت آرای حاضرین در جلسه اتخاذ خواهد شد.
اصولاً ترتیب دعوت و تشکیل جلسات هیئت مدیره طبق اساسنامه است ولی در صورتی که از تاریخ تشکیل آخرین جلسه هیئت مدیره یک ماه گذشته باشد، حداقل یک سوم اعضای هیئت مدیره، با ذکر دستور جلسه، می توانند هیئت مدیره را دعوت کنند.
برای هر یک از جلسات هیئت مدبره باید صورتجلسه ای تنظیم شود. در مورد این صورتجلسه ذکر نکات ذیل ضروری است:
1. صورتجلسه باید به امضای اکثریت مدیران حاضر در جلسه برسد.
2. خلاصه ای از مذاکرات جلسه
3. تصمیمات اتخاذ شده با قید تاریخ
4. قید نظر مدیران مخالف با تمام یا بعضی از تصمیمات منخذه
در صورت عدم انجام وظایف رئیس به طور موقت، نایب رئیس وظایف او را به عهده خواهد گرفت.
اختیارات و وظایف مدیران را به شرح ذیل مورد بررسی قرار می دهیم.
الف) اختیارات. مدیران شرکت اصولاَ طبق ماده 118 لایحه اصلاحی "دارای اختیارات لازم برای اداره شرکت می باشند" با این حال مدیران شرکت دارای اختیارات ذیل نمی باشند:
اول: اتخاذ هر گونه تصمیم و اقدام بر خلاف مقررات قانونی
دوم: اتخاذ تصمیم در مواردی که خارج از موضوع شرکت باشد. (مثلاً موضوع شرکت خرید و فروش آهن است ولی هیئت مدیره اقدام به خرید طلا کند).
سوم: اقداماتی که اساسنامه یا مجامع عمومی آن را منع کرده است (مثلاً ممکن است هیئت مدیره به موجب اساسنامه یا تصمیم مجمع عمومی شرکت از خرید و فروش اموال غیر منقول بدون تصویب مجمع عمومی ممنوع باشد).
باید یادآوری کرد که طبق قسمت اخیر ماده 118 لایحه اصلاحی "محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث بازل و کان لم یکن است".
بنابراین ممنوعیت اخیر از نظر اشخاص ثالث اعتباری ندارد و در صورتی که متضرر شوند می توانند به مدیران برای جبران خسارت خود مراجعه کنند.
ب) وظایف. اگر چه اختیارات با توضیحی که گذشت، شامل وظایف هم می گردد با این حال منظور از وظایف، تکالیفی است که از طرف قانون صراحتاَ به عهده مدیران گذارده شده است. اگر چه این وظایف محدودیت ندارد ولی بنا بر تصریح قانونگذار، موارد ذیل را می توان جزو وظایف مدیران محسوب دانست:
بیشتر بخوانید:
- منظور از شرکت تعاونی چند منظوره چیست؟
- اقدامات لازم برای ثبت شرکت عمرانی
کلیه امور ثبتی و اداری خود را با اطمینان خاطر، به متخصصان متعهد و کاردان ثبت شرکت کارا بسپارید. 88880006-021
"آنچه در تخصص ماست جلب رضایت کامل متقاضیان با ارائه مناسب ترین خدمات است"