یکی از خصوصیات شرکت های تجاری این است که شرکت های مذکور دارای شخصیت حقوقی هستند. اشخاص حقوقی نیز باید دارای اقامتگاه و تابعیت باشند زیرا  پس از اینکه طبق قانون دارای شخصیت حقوقی شدند، می توانند به هر فعالیت اجتماعی دست بزنند؛ در بانک حساب باز کنند، برای خود اموال منقول و غیرمنقول خریداری کرده و یا اجاره کنند، اموال خود را بفروشند و هر نوع قرارداد مورد نیاز خود را منعقد کنند. بنابراین برای این موارد، اقامتگاه آنها باید مشخص باشد.

علائم تجاری، صنعتی یا خدماتی، نشانه هایی هستند که برای معرفی کالاها و محصولات صنعتی و یا خدماتی از لحاظ کیفیت و ضمانت مرغوبیت جنس آن ها مورد استفاده قرار می گیرند. این علائم ممکن است اسامی مرکب شامل نقش، تصویر و کلمه بوده یا به صورت اسم منطقه و شهر و بالاخره به شکل علامت و ترسیمات و غیره باشد.

بر حسب نوع فعالیتی که شرکت شما دارد باید نوع شرکت را انتخاب کنید. در ادامه به انواع شرکت ها و مشخصات آنها اشاره می کنیم. قانون تجارت ایران در ماده 20 شرکت های تجاری را به هفت نوع به شرح ذیل تقسیم کرده است:

برای اینکه محصولات تجاری و صنعتی کارخانجات مشابه از یکدیگر تمیز داده شوند ناچار باید علامت، مارک، آرم، نشانه و نام خاص خود را داشته باشند تا موجبات تفاوت آن ها با کالاهای مشابه در بازار برای مشتری و مصرف کننده محرز و مشخص گردد. اما ثبت علائم تجاری اجباری نیست اما در برخی موارد، قانون ثبت اجباری علائم تجاری را لازم دانسته است.

تشکیلات و موسسات غیر تجاری، موسساتی هستند که جهت مقاصد غیر تجاری مانند امور علمی یا ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شوند و تشکیل دهندگان آن ممکن است قصد انتفاع داشته و یا نداشته باشند.

آورده ای که در شرکت های با مسئولیت محدود معرف میزان سرمایه گذاری و شرکت هر شریک در کل سرمایه شرکت است، سهم الشرکه نامیده می شود. چنانچه هر یک از شرکا مایل به نقل و انتقال سهم الشرکه خود باشند باید این تصمیم قبلاً به تصویب صاحبان حداقل سه چهارم سرمایه شرکت که دارای اکثریت عددی نیز باشند صورت گیرد. به عبارت دیگر چنانچه یکی از شرکا 80 درصد از سرمایه شرکت را در اختیار داشته باشد بدون رضایت اقلیت شرکا نمی تواند سهم الشرکه خود را واگذار کند.

پس از ثبت شرکت ممکن است تغییراتی در شرکت اتفاق بیفتد. تغییرات شرکت می بایست از لحاظ قانونی به ثبت برسد. برای ثبت تغییرات شرکت نیاز به تنظیم صورتجلسه است که ذیل آن می بایست به امضای اعضای شرکت رسیده باشد.

سهام جمع سهم می باشد و در شرکت های سهامی وجود دارد و نقل و انتقال سهام نیز مربوط به این شرکتها است. سهم در ماده 24 ل. ا. ق. ت اینگونه تعریف شده است: "سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص کننده میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد. ورقه سهم، سند قابل معامله ای است که نماینده تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد. "دارنده سهم نسبت به سهم مالک دارایی شرکت نمی باشد بلکه نسبت به سهم خود از شرکت دارای حق می باشد که به موجب آن از منافع شرکت استفاده کرده و در مجمع عمومی رای می دهد و در صورت انحلال از دارایی شرکت سهم خواهد برد.

یکی از مسائلی که در اساسنامه شرکت باید ذکر شود مدت فعالیت شرکت است که آغاز آن از تاریخ ثبت می باشد. تغییر مدت فعالیت شرکت نیز بعد از به ثبت رسیدن شرکت قابل انجام است.

طبق ماده 1 قانون ثبت علائم و اختراعات: "علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر، رقم، حرف، عبارت، مهر، لفاف و غیر آن که برای امتیاز یا تشخیص محصول صنعتی، تجارتی یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".