انواع شرکت های تجاری به منظور فعالیت های تجار در زمینه های اقتصادی، صنعتی، کشاورزی، تولیدی و غیره تحت یک قالب سازماندهی شده تشکیل شده اند، بنابراین تجار و فعالین اقتصادی تمایل بیشتری به تاسیس انواع شرکت های تجارتی و غیر تجارتی نشان می دهند تا از مزایای این شرکت ها استفاده کنند. اما در عمل با توجه به عدم آگاهی مردم از مباحث پیچیده حقوقی و مواد قانونی مربوطه و عدم استفاده از کارشناسان و متخصصان در رفع مشکلات حقوق و ثبتی بوجود آمده، موجب سردرگمی موسسین و اعضای شرکت ها شده و خود نیز اغلب موارد با ضرر و زیان های غیر قابل جبرانی رو برو می شوند.

مالیات انتقال بخشی از درآمدهای جامعه به دولت و یا بخشی از سود فعالیت های اقتصادی است که نصیب دولت می گردد زیرا ابراز و امکانات دست یابی به درآمدها و سودها را دولت فراهم ساخته است.

ثبت اسم تجاری، همانگونه که مشخصات سجلی اشخاص حقیقی معرف شناسایی آن ها می باشد، معرف تجار و تجارتخانه های آنها نیز هست تا از طریق آن، فعالیت های مربوط را تبیین، تعریف و تبلیغ نمایند و از این رهگذر، آثار مثبت یا منفی مترتب بر فعالیت های تجاری را برای خود، مراجع قانونی و نیز آحاد جامعه ملموس و روشن و مبرهن سازند.

هر بازرگانی که محصول خود را به بازار عرضه می کند می تواند علایم تجارتی مخصوصی برای آن محصول اختیار نماید؛ بشرطی که علایم مزبور را طبق قانون در اداره ثبت شرکت ها و علایم و اختراعات که دفتر مخصوصی برای ثبت علامت تجارتی دارد به ثبت رساند. برای این منظور است که ماده 2 قانون ثبت علایم و اختراعات مقرر داشته است که: "حق استعمال انحصاری علایم تجارتی فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رساند." بدین ترتیب، چنانچه قصد دارید علامت تجارتی خود را به ثبت برسانید کارشناسان ما در ثبت شرکت کارا با چندین دهه سابقه ی درخشان، مستعد می باشند که شما را در تحقق اهدافتان یاری رسانند. کافیست با ما تماس حاصل نمایید.

قانون تجارت در مورد اینکه قرارداد شرکت (شرکتنامه) باید حاوی چه نکاتی باشد، سکوت کرده است. قانون ثبت شرکت ها و نیز لایحه ی اصلاحی 1347 فقط به مندرجات اساسنامه اشاره می کنند اما به اینکه «قرارداد شرکت» که میان موسسان اولیه ی شرکت تنظیم می شود باید چه شروطی داشته باشد اشاره ای ندارند. آنچه مسلم است، قرارداد شرکت باید متضمن امضای شرکاء یا نمایندگان قانونی آن ها باشد وگرنه اعتبار نخواهد داشت.

در طول تدوین مطالب انواع شرکت های تجاری از مجامع عمومی عادی سالیانه، عادی بطور فوق العاده، فوق العاده و هیئت مدیره سخن گفته شد اما باید دید که تنظیم صورتجلسات در مجامع فوق چگونه است و چه تصمیمی به موجب چه نوع صورتجلسه ای به مرجع ثبت شرکت ها اعلام می گردد.

اساسنامه مهم ترین رکن شرکت سهامی است. در واقع چارچوب روابط و تقسیم منافع و زیان و نحوه اداره شرکت را اساسنامه معین می کند. همچنین اساسنامه تابع نظر موسسین و اکثریت دارندگان سهام است و به خاطر اهمیت آن، قانون موارد الزام آوری را در آن شرط نموده است.

شرکتنامه نوعی سند رسمی است که بین دو یا چند شریک به منظور تشکیل شرکت تجارتی تنظیم می شود و برابر قانون تجارت (ماده 197 قانون تجارت) پس از آنکه شرکت تشکیل شد در همان ماه اول باید خلاصه ای از شرکتنامه و ضمائم آن به وزارت دادگستری ارسال شود. در واقع، شرکتنامه سند معتبری است که مندرجات آن قسمتی از اساسنامه شرکت است که به وسیله قوه قضاییه چاپ گردیده و در اختیار سازمان ثبت اسناد و املاک کشور و اداره کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی قرار می گیرد و به وسیله موسسین تنظیم می گردد.

یکی دیگر از شرکت های تجارتی، شرکت های تعاونی است که هدف آن با سایر شرکت هایی که تاکنون درباره ی آن ها صحبت شد فرق می نماید. هدف شرکت های سهامی عام و خاص و نسبی و غیره فعالیت به منظور سود و بهره دهی بیشتر است در صورتی که هدف اصلی شرکت های تعاونی کمک به بهبود وضع اقتصادی و رفاه شرکاء و تامین حوائج و نیازمندی های مخصوص آن ها است.

شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود.اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.هر قراری که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.(ماده 116)